Powstanie[]
Autorka oglądała rasę i napisała swój komentarz. Później, zauważyła, krytykę pod tym artykułem i uznała, że fajną przygodą będzie stworzyć odmiennego kucyka tęczy, tak, więc powstała Wobniar. Z imieniem był pewien problem. Masza twierdziła, że jej kucyk musi mieć jakieś szalone, ale związane z tęczą imię, tak powstała Azcęt, która miała za dziwne imię, lecz przekształcono je w Wobniar, a z dawnego zrobiono ksywkę. Wygląd był łatwy - kolorystyka była gotowa, jednak mimo wszystko trochę zmieniłam jej odcień, nad fryzem się napracowałam, a potem zwyczajnie dodałam jej zegarek, było to jednak zbyt normalne, więc postanowiłam, że będzie go nosić na tylnym kopytku.
Wygląd[]
Chciałabym wam powiedzieć, że Wobniar jest najzwyklejszą, tęczową pegazicą i niczym się nie wyróżnia, jednak nie jest to prawda, chociaż na oko jest prawie identyczna do innych kucyków, a przynajmniej z wyglądu, to wiedzcie, że różni się kilkoma szczegółami, które jednak razem do kupy o czymś świadczą.
Grzywa i Ogon[]
Grzywa Wob, jest jak każdego tęczowego kucyka - tęczowa, a jednak u niej, jest w zupełnie innych odcieniach. Klacz zaczesuje ją w mały kucyk na końcu. Gdy ma rozpuszczone włosy, ciągną się po ziemi, a gdy nie są uczesane, zdają się być kręcone. Ogon nie dorównuje długością grzywie, jest jak każdy przecięty ogon.
Oczy i Sierść[]
Jej oczy również zdają się być identyczne do wszystkich klaczek z jej rasy, a jednak i one kryją w sobie zmianę odcieniu, zaś sierść jest odrobinę jaśniejsza.
Skrzydła[]
No i kolejna różnica, Wobbie ma skrzydła normalne - nie księżniczkowe jak pozostałe tęczowe pegazy. Ona jest z nich dumna, a gdy ktoś jej z tego powodu dokucza, stwierdza, że robi tak z zazdrości bo na normalnych skrzydłach łatwiej latać.
Życiorys[]
Narodziny[]
Klaczka urodziła się jak każdy tęczowy kucyk w Rainbow Land. Zaraz po urodzeniu rodzice zauważyli jej odmienność, chcieli pozbyć się małej, ale nie mogli. Matka Wobniar była członkinią Rainbowbolts, a ojciec był ważnym urzędnikiem w pałacu, wieści o tym, że słynna lotniczka miała urodzić swoje pierwsze dziecko, rozeszła się jak świeże bułeczki, gdyby pozbyli się córki, zaraz wszystkie kucyki zaczęłyby jej szukać, a gdyby ją znaleziono, na pewno oni trafiliby do więzienia. Kto by pomyślał, że ploteczki uratowały klaczy życie, z tego powodu, zawsze od tej pory miała do nich nie tylko szacunek, ale i pokusę.
Pierwsze miesiące życia[]
Wobniar - bo tak nazwali rodzice swe dziecko, była okropnie traktowana w domu. Gdy płakała, rodzice kazali jej się uciszać, gdy miała pełną pieluchę rodzice, zamykali ją w łazience by nie czuć tego smrodu, gdy była głodna, dostawała stare mleko innymi słowy, rodzice starali się aby nie zmuszała ich do niczego co musieli robić przed jej urodzeniem.
Młode dzieciństwo[]
Gdy klacz miała trzy latka, jej matka ponownie zaszła w ciąże, tym razem również nad całym Rainbow Land zapanowały plotki, co jej rodzicom wyraźnie się nie spodobało, bali się bowiem kolejnego dziwadła. Jednak po pewnym czasie, na świat przyszła piękna, niczym nie wyróżniająca się młoda, tęczowa jednorożka. Jej narodziny, w pewnym sensie przyniosły Wobniar wielką ulgę, Rinbo - jej młodsza siostra, stała się oczkiem w głowie jej rodziców, dlatego dokuczanie jej przestało istnieć. Dodatkowo, po dwóch latkach, Rinbo stała się pierwszą, prawdziwą przyjaciółką Wobbie. Były nierozłączne.
Lata szkolne[]
Rinbo szła już do przedszkola, a Wobniar - no cóż, w końcu musiała zostać zaopatrzona w książki NA KOSZT RODZICÓW i pójść do podstawówki, by "wyrosnąć na coś p o r z ą d n e g o", w co i tak nikt nie wierzył. 7 letnia już Wob, włożyła swój tęczowy zegarek od Rinbo i poszła na pierwszy dzień. Gdy tylko przekroczyła próg szkoły, nauczycielka dała jej minusa, za noszenie zegarka, nie na tej kończynie co trzeba. Podczas lekcji otrzymała wiele liścików przedstawiających, jak używa tylnego, zamiast przedniego kopyta do np. pisania, trzymania soku itd. Nie pozbyła się jednak swej godności i przeczekała lekcję. Na przerwie zaczęła bawić się, zmyślnie wymyślała zadania na poczekaniu, zaimponowała tym kilku kucykom, między innymi Rainboloide. Była zadowolona gdy wracała do domu, miała nadzieję, na dużą ilość przyjaciół, ale niestety rodzice zakazali reszcie dzieciom zadawać się z takim dziwadłem jak ona. Biedna chłodziła smutna do szkoły przez dwa tygodnie, nikt się z nią nie zadawał, a to gorsze niż dokuczanie. Po dwóch tygodniach, gdy już prawie straciła nadzieję, chora przez dwa tygodnie, Rainboloide, wróciła do szkoły i stała się najlepszą przyjaciółką Wobbie.